trząść się z zimna

См. также в других словарях:

• trząść się – zatrząść się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} poddawać się drganiom, ruchom szarpania; drgać, drżeć; o częściach ciała, głosie: podrygiwać, wibrować : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ręce trzęsły się ze strachu. Trząść się z zimna.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• trząść się — Trząść się, drżeć jak osika, jak listek, liść (osiki); trząść się jak galareta, pot. jak barani ogon a) «drżeć z zimna»: (...) wróciła zziębnięta, cała trzęsła się jak galareta. Roz bezp 1997. b) «drżeć ze strachu»: – Dał się pan nabrać, co? –… …   Słownik frazeologiczny

• trząść się jak galareta [osika] — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} mieć dreszcze wywołane chłodem lub emocjami; bać się, denerwować się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ze strachu, z zimna trząść się jak galareta. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• trząść — ndk XI, trzęsę, trzęsiesz, trzęś a. trząś, trzęście a. trząście, trząsł, trzęsła, trzęśli, trzęsiony 1. «poruszać czymś, kimś raz po raz energicznie, gwałtownie, wywołując chwianie się; szamotać» Trząść głową. Koń trzęsie łbem, grzywą. Wichura… …   Słownik języka polskiego

• ząb — 1. Bronić się, bronić kogoś, czegoś zębami i pazurami «bronić się, bronić kogoś, czegoś, walczyć o kogoś, o coś z zaciekłością, z pasją, nie licząc się z niczym»: Mojej odrębności (czyli wyższości) bronić będę zębami i pazurami. J. Błoński, Forma …   Słownik frazeologiczny

• ząb — m IV, D. zęba, Ms. zębie; lm M. zęby 1. «każdy z drobnych tworów w kształcie płytki lub stożka zbudowanych z zębiny, pokrytej szkliwem, osadzonych w zębodole obu szczęk u człowieka i zwierząt kręgowych; służy do chwytania i rozdrabniania… …   Słownik języka polskiego

• skakać — ndk IX, skaczę, skaczesz, skacz, skakaćał skoczyć dk VIb, skakaćczę, skakaćczysz, skocz, skakaćczył 1. «odrywać się na chwilę od ziemi, odbijając się nogami; wykonywać skok albo skoki; posuwać się naprzód, wykonując skok lub skoki» Dziewczynka… …   Słownik języka polskiego

• drżeć — ndk VIIb, drżę, drżysz, drżyj, drżał, drżeli 1. «trząść się, dygotać, drgać» Drżeć jak liść, jak osika, jak galareta, jak w febrze. Drżeć na całym ciele. Drżeć z zimna, ze strachu, z gniewu. Głos jej drżał. Ręce mu drżały ze zdenerwowania. Dom… …   Słownik języka polskiego

• drżeć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIa, drżę, drży, drżyj, drżał, drżeli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} trząść się pod wpływem bodźców fizycznych lub psychicznych; dygotać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Drżeć z niepokoju,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• dygotać — ndk IX, dygotaćoczę (dygotaćocę), dygotaćoczesz (dygotaćocesz), dygotaćocz, dygotaćotał «ulegać wstrząsom, drganiom; trząść się, drżeć, drgać; mieć dreszcze» Dygotać z zimna, ze strachu. Ręce dygoczą. Ściany, szyby dygoczą …   Słownik języka polskiego

• myśl — 1. Bić się, łamać się z myślami «nie móc się zdecydować na coś; wahać się»: (...) biłem się z myślami, czy się żenić. W. Myśliwski, Widnokrąg. 2. Błądzić gdzieś myślami «myśleć o różnych rzeczach, nie koncentrując się na żadnej z nich»:… …   Słownik frazeologiczny